Pytanie: W związku z wejściem w życie nowych standardów emisji dla pyłów (1 stycznia 2016 roku) proszę o udzielenie informacji dotyczącej sposobu klasyfikacji emisji z kotłowni zakładowej. Kotłownia jest zaopatrzona w dwa kotły opalane miałem węglowym o mocy 2,69 MW każdy. Spaliny z kotłów odprowadzane są wspólnym kanałem spalin do jednego emitora. Czy tego typu kotłownię należy traktować jako dwa osobne kotły, dla których standardy emisji po 1 stycznia 2016 roku wyniosą 200 mg/m³ (< 5 MW), czy z uwagi na odprowadzanie wspólnym emitorem 100 mg/m³ (5 MW < x < 50 MW). [R.J]

Odpowiedź: Uważam, że w tym przypadku każdy kocioł należy traktować nadal jako odrębne źródło, a więc standardy emisyjne ustalić dla nich dla mocy (w paliwie) 2,69 MW.

Pierwsza i druga zasada łączenia mocy źródeł przy wspólnym kominie, na potrzeby ustalenia dla nich standardów emisyjnych, dotyczy dużych mocy (od 15 MW w paliwie i łącznie od 50 MW) i jest z art. 29 dyrektywy IED wdrożona do art. 157a ust. 2 POŚ przez ustawę z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw [2]:

Art. 157a. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o: (…)

7) źródle spalania paliw – rozumie się przez to część instalacji spalania paliw będącą stacjonarnym urządzeniem technicznym, w którym następuje utlenianie paliw w celu wytworzenia energii.

2. Źródłem spalania paliw jest także zespół dwóch lub większej liczby źródeł spalania paliw, o których mowa w ust. 1 pkt 7, w przypadkach gdy:

1) gazy odlotowe z tych źródeł spalania paliw są odprowadzane do powietrza przez wspólny komin i całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 50 MW; w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 15 MW (pierwsza zasada łączenia);

2) dwa lub więcej źródeł spalania paliw, dla których pierwsze pozwolenie na budowę wydano po dniu 30 czerwca 1987 r., lub dla których wniosek o wydanie takiego pozwolenia został złożony po tym dniu, i dla których całkowita nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 50 MW, zostały zainstalowane w taki sposób, że uwzględniając parametry techniczne i czynniki ekonomiczne, ich gazy odlotowe mogłyby być, w ocenie organu właściwego do wydania pozwolenia, odprowadzane przez wspólny komin; w takim przypadku zespół źródeł spalania paliw uważa się za jedno źródło spalania paliw złożone z dwóch lub większej liczby części, którego całkowita nominalna moc cieplna stanowi sumę nominalnych mocy cieplnych tych części źródła spalania paliw, których nominalna moc cieplna jest nie mniejsza niż 15 MW (druga zasada łączenia).

Interpretacja MŚ (z 23.12.2011 r.) zapisów dyrektywy IED na potrzeby określenia dopuszczalnych wielkości emisji w świetle art. 29 IED (tzw. zasada sumowania na kominie od 15 MW, łącznie od 50 MW), a także dotycząca określania mocy na potrzeby kwalifikacji do instalacji IPPC wymagającej pozwolenia zintegrowanego (od 50 MW łącznie na terenie zakładu).

Uwaga. Pierwsza i druga zasada łączenia musi być stosowana na potrzeby określenia obowiązujących dla danego źródła standardów emisyjnych, a więc należy przyjąć dla źródeł standardy emisyjne (często ostrzejsze) określone dla łącznej mocy w przypadku zastosowania pierwszej albo drugiej zasady.

Uwaga. Pierwsza i druga zasada łączenia nie dotyczy kwalifikacji do instalacji IPPC wymagającej pozwolenia zintegrowanego, gdyż o kwalifikacji decyduje łączna moc ≥ 50 MW wszystkich instalacji na terenie zakładu i nie ma tu określonego minimalnego progu, od jakiego sumowanie mocy należy przeprowadzić.

Pierwsza i druga zasada łączenia nie dotyczy źródeł w okresie podlegania derogacjom akcesyjnym, a także nie dotyczy przed 2016 r. źródeł oddanych do użytkowania do 7.01.2014 r. z pozwoleniem budowlanym przed 7.01.2013 r., z tym że pierwsza zasada łączenia mocy dotyczy wcześniej źródeł spalania paliw ze wspólnym kominem, z pierwszym pozwoleniem budowlanym po 30 czerwca 1987 r., o łącznej mocy ≥ 50 MW (art. 23 ustawy [2]).

Do 5.09.2015 r. prowadzący instalację spalania paliw, której częścią są źródła spalania paliw, do których może mieć zastosowanie druga zasada łączenia, musi przedłożyć organowi właściwemu do wydania pozwolenia zintegrowanego analizę dotyczącą możliwości technicznych odprowadzania gazów odlotowych ze źródeł jednym kominem oraz skutków ekonomicznych zastosowania tej zasady, a organ właściwy do wydania pozwolenia może wystąpić do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o opinię dotyczącą skutków ekonomicznych, w tym wpływu na opłacalność wytwarzania energii, w przypadku zastosowania drugiej zasady łączenia (art. 30 ustawy [2]). Tak więc od stanowiska organu zależeć będzie, czy dla źródeł spalania należy zastosować drugą zasadę sumowania, a więc czy przyjąć dla nich ostrzejsze standardy emisyjne określone dla łącznej mocy.

Dla źródeł spalania podlegających pierwszej lub drugiej zasadzie łączenia, wg § 8 i § 9 projektu (z 1.07.2014 r.) rozporządzenia MŚ w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów:

§ 8. 1. Standardy emisyjne dla źródła, do którego stosuje się pierwszą lub drugą zasadę łączenia, o których mowa w art. 157a ust. 2 POŚ, stanowi średnia obliczona ze standardów emisyjnych dla każdej części źródła, ważona względem ich nominalnej mocy cieplnej.

2. Standardy emisyjne dla każdej części źródła, o którym mowa w ust. 1, stanowią standardy emisyjne, o których mowa w § 7, 10 i 11, odpowiadające całkowitej mocy cieplnej źródła, o której mowa w art. 157a ust. 2 POŚ.

§ 9. W przypadku źródła, do którego stosuje się pierwszą lub drugą zasadę łączenia, nominalnej mocy cieplnej źródła odpowiada całkowita nominalna moc cieplna tego źródła.

Podstawa prawna

[1] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (POŚ) – Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, ze zm.
[2] Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska oraz niektórych innych ustaw – Dz. U. z 2014 r. poz. 1101 – obowiązuje od 5.09.2014 r.
[3] Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (wersja przekształcona) (IED) – Dz. U. L 334/2010 r., str. 17, ze zm.
[4] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 kwietnia 2011 r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji – Dz. U. Nr 95/2011 r., poz. 558 – obowiązuje max. do 5.09.2016 r.

Tematy powiązane

Standardy emisyjne – przepisy prawne
Standardy emisyjne dla małych kotłów
Wielkie zmiany POŚ
PPK – Przejściowy Plan Krajowy
Stare derogacje a dyrektywa IED

komentarze 3

1. 
   1 Joanna Wilczyńska napisał(a) 18:04, 16.11.2014:

   Od 22.11.2014 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów – Dz. U. z 2014 r. poz. 1546 + sprostowanie do LZO – Dz. U. z 2014 r. poz. 1631

2. 
   2 Maciej napisał(a) 12:30, 24.08.2017:

   Bardzo dobre opracowanie.
   Pozdrawiam

3. 
   3 Joanna Wilczyńska napisał(a) 15:18, 21.04.2024:

   Od 6.11.2020 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Klimatu z dnia 24 września 2020 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów (Dz. U. poz. 1860)

Skomentuj...