Zwrot opakowań po preparatach niebezpiecznych
Pytanie: Czy puszki, butelki i inne opakowania po farbach, rozpuszczalnikach, środkach do konserwacji samochodów i wszystkich innych substancjach niebezpiecznych można zwrócić bezpośredniemu sprzedawcy, od którego zakupiliśmy wyżej wymienione preparaty? Jeśli tak, czy jest to odpłatne? Czy sprzedawca może odmówić przyjęcia odpadowych opakowań po preparatach, które u niego zakupiliśmy? Czy sprzedawca musi mieć zezwolenie na zbieranie odpadów jeśli będzie przyjmował opakowania po zakupionych preparatach? Czy przekazujący wyżej wymienione odpady powinien wystawić Kartę Przekazania Odpadu? [A.K]
Odpowiedź. Do końca 2013 r. wg art. 17 UOPAK użytkownik środków niebezpiecznych był obowiązany zwrócić sprzedawcy opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po tych środkach, przy czym art. 3 ust. 3 pkt 3a UOPAK definiował, co rozumie się przez „środki niebezpieczne”. Natomiast wg art. 16 UOPAK sprzedawca środków niebezpiecznych obowiązany był pobrać kaucję za opakowania jednostkowe i przyjmować od użytkowników opakowania wielokrotnego użytku i odpady opakowaniowe po środkach i wówczas zwrócić pobraną kaucję.
Od 2014 r. obowiązuje w tym zakresie nowa ustawa – UGOPAK, która już nie zobowiązuje sprzedawców do pobierania kaucji i przyjmowania opakowań po wszystkich środkach niebezpiecznych (definicja „środków niebezpiecznych” w art. 8 pkt 14 UGOPAK), a jedynie po będących środkami ochrony roślin, gdyż wg art. 43 UGOPAK:
Art. 43. 1. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego lub hurtowego, który sprzedaje środki niebezpieczne będące środkami ochrony roślin, jest obowiązany przyjmować od użytkowników odpady opakowaniowe po tych środkach.
2. Użytkownik środków niebezpiecznych będących środkami ochrony roślin jest obowiązany zwrócić odpady opakowaniowe po tych środkach przedsiębiorcy, o którym mowa w ust. 1.
Niezależnie od powyższego, w przypadku dużego sklepu > 2 tys. m2 sprzedawca musi prowadzić na własny koszt zbieranie opakowań po wszystkich sprzedawanych tam produktach (również innych niż niebezpieczne), a więc moim zdaniem powinien opakowania przyjąć nieodpłatne, gdyż wg art. 44 UGOPAK:
Art. 44. Przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlu detalicznego o powierzchni handlowej powyżej 2000 m2 jest obowiązany prowadzić na własny koszt selektywne zbieranie odpadów opakowaniowych po produktach w opakowaniach, które znajdują się w ofercie handlowej tej jednostki, według rodzajów opakowań, z których powstały odpady.
W innych przypadkach sprzedawca nie musi, ale może przyjmować wszelkie odpady opakowaniowe nieodpłatnie albo odpłatnie.
Jeżeli sprzedawca przyjmuje odpady opakowaniowe nieodpłatnie (bo musi albo chce), to jest to tzw. nieprofesjonalna działalność w zakresie zbierania odpadów, która nie wymaga:
– zezwolenia na zbieranie odpadów (art. 45 ust. 1 pkt 1 UO2),
– prowadzenia ewidencji odpadów (art. 66 ust. 4 pkt 3 UO2), a więc nie trzeba by wystawiać karty przekazania odpadów (KPO), jednakże co wówczas wpisać w karcie ewidencji odpadów (KEO) w miejscu nr KPO? – objaśnienie nr 16 obowiązującego do końca 2014 r. wzoru KEO [4] nie przewiduje takiego przypadku.
Jeżeli sprzedawca przyjmuje odpady opakowaniowe odpłatnie, to jest to wówczas działalność gospodarcza w zakresie zbierania odpadów, która wymaga:
– zezwolenia na zbieranie odpadów (art. 41 UO2),
– prowadzenia ewidencji odpadów (art. 66 ust. 1 UO2), a więc trzeba wystawić kartę przekazania odpadów (KPO).
Podstawa prawna
[1] Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (UGOPAK) – Dz. U. z 2013 r. poz. 888 – obowiązuje od 1.01.2014 r.
[2] Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (UOPAK) – Dz. U. Nr 63/2001 r., poz. 638, ze zm. – uchylona 1.01.2014 r.
[3] Ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (UO2) – Dz. U. z 2013 r. poz. 21, ze zm.
[4] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 grudnia 2010 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów – Dz. U. Nr 249/2010 r., poz. 1673 (stosuje się do końca 2014)
Tematy powiązane
Zbieranie odpadów w sklepie
Kaucja za opakowania
Odpady opakowaniowe
Pytania i odpowiedzi | 4 komentarze »
Tagi: niebezpieczne, opakowania, UGOPAK, zbieranie
Witam,
w którym miejscu ustawa o odpadach rozróżnia, że nieprofesjonalna działalność w zakresie zbierania odpadów musi być prowadzona nieodpłatnie, bo inaczej nie można skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 45?
Wg art. 45 ust. 1 pkt 1 UO2 przez nieprofesjonalną działalność w zakresie zbierania odpadów rozumie się działalność inną niż działalność gospodarcza w zakresie gospodarowania odpadami.
Natomiast wg art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej: „Działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność …”
Prowadzimy małą hurtownie odczynników chemicznych. Klienci chcą nam oddawac puste opakowania. Czy możemy je odbierac i odstawiać do producenta lub innego sprzedawcy , czy NIE WOLNO nam odbierać bo nie mamy spec. magazynu ani transportu. Zastrzegam że jest to ilość ok50-70 opak szklanych ( 1-2ltr)i ok 150 opak plastik.o różnej pojemności w ciągu roku. Hurtownia (Krakchemia) twierdzi, że nie ma obowiązku przyjmować opakowań bo też nie ma spec.magazynu. Recykling spoczywa na ostatnim kliencie nawet gdy są to opak. rotacyjne.
Ryszard, możecie przyjmować opakowania wielokrotnego użytku niebędące odpadami i przekazywać je np. do producenta chemikaliów.
Możecie też w ramach „nieprofesjonalnej działalności w zakresie zbierania odpadów” przyjmować odpady opakowaniowe, ale wówczas wg art. 45 ust. 2 ustawy o odpadach musicie „posiadać umowę zawartą w formie pisemnej pod rygorem nieważności, z posiadaczem odpadów posiadającym zezwolenie na zbieranie odpadów lub zezwolenie na przetwarzanie odpadów wymienionych w ust. 1 pkt 1, dotyczącą co najmniej nieodpłatnego przyjmowania odpadów”.
W obu przypadkach magazynowanie tych opakowań lub odpadów opakowaniowych powinno być w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz środowiska.