Opłata tylko za wyemitowane substancje

Pytanie: Czy zakład, który ponosi opłaty za korzystanie ze środowiska, z uwagi, że posiada instalacje do malowania konstrukcji, może pomniejszyć ww. opłatę o ilość odzyskanego rozpuszczalnika? [W.S.]

Odpowiedź: Opłata za korzystanie ze środowiska jest za ilość substancji wyemitowanych do powietrza (do środowiska), a nie za ilość zużytych.

Jeżeli substancje lotne zawarte w rozpuszczalnikach, farbach itp. odparowane są w czasie malowania i suszenia, ale są „wyłapane” poprzez dowolne urządzenie ograniczające wielkość emisji, a więc gdy substancje te nie są emitowane do środowiska, to ich się nie uwzględnia w opłatach.

Jednak gdy proces powlekania (malowania) podlega standardom emisyjnym lotnych związków organicznych (LZO) określonym w rozporządzeniu [2], a ich nieprzekraczanie wymaga zastosowania urządzenia ograniczające wielkość emisji LZO, to wymagane są pomiary LZO wg § 7 rozporządzenia [3]:

3. Ciągłe pomiary emisji LZO do powietrza prowadzi się, jeżeli z jednego emitora są wprowadzane do powietrza LZO w ilości nie mniejszej niż średnio 10 kg/h w przeliczeniu na emisję całkowitego węgla organicznego.

4. Okresowe pomiary emisji LZO do powietrza prowadzi się, jeżeli z jednego emitora są wprowadzane do powietrza LZO w ilości średnio do 10 kg/h w przeliczeniu na emisję całkowitego węgla organicznego.

5. Okresowe pomiary emisji LZO do powietrza prowadzi się raz na rok.

W § 11 ust. 4 rozporządzenia [3] określona jest metodyka referencyjna tych pomiarów. W przypadku standardów emisyjnych m.in. S1 i S4 pomiary wykonuje się m.in. metodą ciągłej detekcji płomieniowo-jonizacyjnej, oznaczając całkowity węgiel organiczny.

Wynik takich pomiarów można wykorzystać do opłat za korzystanie ze środowiska, ale wówczas zamiast stawki dla poszczególnych substancji LZO uwzględnia się stawkę określoną dla „substancje organiczne”, gdyż w lp. 57 tabeli A załącznika nr 1 do rozporządzenia [4] przy „substancjach organicznych” jest odnośnik 5, którego objaśnienie pod tabelą jest następujące:

5) Substancje organiczne w postaci gazów i par, w tym lotne związki organiczne, w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny oznaczany metodą ciągłej detekcji płomieniowo-jonizacyjnej; stawka opłaty dotyczy instalacji spalania i współspalania odpadów oraz instalacji, w których stosowane są rozpuszczalniki organiczne, objętych standardami emisyjnymi.

Z objaśnienia tego wynika, że stawkę dla „substancji organicznych” możemy stosować tylko w przypadku instalacji objętych standardami emisyjnymi [2] i gdy do pomiaru wielkości emisji zastosowano metodę ciągłej detekcji płomieniowo-jonizacyjnej, tak jak to jest wymagane w metodyce referencyjnej [3]. Stawka ta dla „substancji organicznych” dotyczy TOC, czyli sumy substancji organicznych w postaci gazów i par, w tym LZO, ale w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny i wg obwieszczenia [5] wynosi na 2013 r. 6,10 zł/kg TOC.

Podstawa prawna

[1] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (POŚ) – Dz. U. z 2013 r. poz. 1232, ze zm.
[2] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 22 kwietnia 2011 r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji – Dz. U. Nr 95/2011 r., poz. 558
[3] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody – Dz. U. Nr 206/2008 r., poz. 1291
[4] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 2008 r. w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska – Dz. U. Nr 196/2008 r., poz. 1217
[5] Obwieszczenie Ministra Środowiska z dnia 10 września 2012 r. w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska na rok 2013 – M. P. z 2012 r. poz. 766