Anteny satelitarne w firmie telekomunikacyjnej

Pytanie: Czy powinniśmy zgłosić do Starostwa anteny do komunikacji satelitarnej wykorzystywane przez bankomaty, stacje benzynowe i innych użytkowników a także na terenie firmy (anteny o różnej średnicy od 1,2m poprzez 1,8m ; 2,4m ; 3,7m …. 9,1m o mocy od 1W po 750W). Jeśli tak, to czy powinniśmy zgłosić każdą antenę z osobna, czy może wszystkie za jednym razem. Czy zgłoszenia maja być kierowane do Starostw (mowa o różnych regionach w kraju), czy może do innego (innych) Organu Ochrony Środowiska. Pozwolę sobie jeszcze zapytać jakie są opłaty roczne? Jakie są kary za instalacje nie zgłoszone? (lub za zgłoszone z opóźnieniem). [M.G.]

Odpowiedź: Zgłoszenia instalacji na podstawie art. 152 POŚ wymagają instalacje wymienione w rozporządzeniu [2], a więc w przypadku anten satelitarnych nie jest to zależne od ich średnicy lecz od tego, czy kwalifikują się jako:

instalacje radiokomunikacyjne, radionawigacyjne i radiolokacyjne, których równoważna moc promieniowana izotropowo
wynosi nie mniej niż 15 W, emitujące pola elektromagnetyczne
o częstotliwościach od 30 kHz do 300 GHz.

Art. 378 POŚ określa, który organ ochrony środowiska jest właściwy do przyjęcia zgłoszenia wymaganego na podstawie art. 152 POŚ, a mianowicie:

w przypadku zwykłego korzystania ze środowiska przez osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami – zgłoszenie przyjmuje wójt (burmistrz, prezydent miasta) (art. 378 ust. 3 pkt 3 POŚ);
w pozostałych przypadkach – zgłoszenie przyjmuje:
- RDOŚ – gdy antena jest na terenie zamkniętym (dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób określony w Prawie geodezyjnym i kartograficznym) (art. 378 ust. 2 POŚ),
- marszałek województwa – gdy antena kwalifikowana jest jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu UOOŚ (tj. gdy zalicza się do przedsięwzięć określonych w § 2 rozporządzenia o przedsięwzięciach [6]), albo znajduje się na terenie zakładu, gdzie jest eksploatowana tak kwalifikowana instalacja (art. 378 ust. 2a POŚ),
- starosta – w pozostałych przypadkach (art. 378 ust. 1 POŚ).

W jednym zgłoszeniu (opłata skarbowa 120 zł) można dokonać zgłoszenia kilku instalacji (anten). Jednak do danego organu zgłasza się instalacje tylko z terenu objętego właściwością miejscową tego organu, np. do danego starosty zgłasza się instalacje tylko z terenu powiatu danego starostwa. Jest to zgodne z OSR do rozporządzenia [2] na etapie jego projektu z 1.12.2009 r.:

Zgodnie z ustawą o opłacie skarbowej opłata za przyjęcie zgłoszenia instalacji, w trybie art. 152 ustawy – Prawo ochrony środowiska, wynosi 120 zł. Trudno byłoby jednak oszacować wpływy z tego tytułu do budżetów jednostek samorządu terytorialnego z tego powodu, że liczba dokonanych zgłoszeń nie musi odpowiadać liczbie instalacji wymagających zgłoszenia. Podmioty mogą bowiem obejmować jednym zgłoszeniem kilka prowadzonych przez siebie instalacji, co nie wpłynie na wysokość opłaty z tytułu przyjęcia zgłoszenia.

Poza opłatą skarbową, jaka jest wymagana za przyjęcie zgłoszenia anten na podstawie art. 152 POŚ, to nie ma innych opłat na podstawie POŚ (nie ma opłat rocznych za emitowanie pól elektromagnetycznych).

Karze grzywny podlega zobowiązany na podstawie art. 152 POŚ do zgłoszenia informacji dotyczących eksploatacji instalacji, gdy nie spełnia tych obowiązków (moim zdaniem np. nie zgłosił albo zgłosił z opóźnieniem) lub eksploatuje instalację niezgodnie ze złożoną informacją, lub gdy eksploatuje instalację pomimo wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 152 ust. 4 POŚ, albo rozpoczyna eksploatację instalacji przed upływem terminu do wniesienia sprzeciwu (art. 342 POŚ).

WIOŚ może nałożyć karę grzywny w drodze mandatu karnego do 500 zł a w niektórych przypadkach do 1000 zł. W razie odmowy przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczenia w wyznaczonym terminie grzywny nałożonej mandatem zaocznym, WIOŚ występuje do sądu z wnioskiem o ukaranie. (art. 96 § 1, art. 99 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia)

Podstawa prawna:

[1] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (POŚ) – Dz. U. Nr 25/2008 r., poz. 150, ze zm. – art. 3, 152, 378, 342
[2] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia – Dz. U. Nr 130/2010 r., poz. 880
[3] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie zgłoszenia instalacji wytwarzających pola elektromagnetyczne – Dz. U. Nr 130/2010 r., poz. 879
[4] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymywania tych poziomów – Dz. U. Nr 192/2003 r., poz. 1883
[6] Ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (UOOŚ) – Dz. U. Nr 199/2008 r., poz. 1227, ze zm. – art. 60
[6] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko – Dz. U. Nr 213/2010 r., poz. 1397
[7] Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 września 2002 r. w sprawie nadania inspektorom Inspekcji Ochrony Środowiska uprawnień do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego – Dz. U. Nr 151/2002 r., poz. 1253, ze zm.