Wymierzanie kar za emisję do powietrza (na podstawie pomiarów ciągłych) będzie teraz regulowane rozporządzeniem
Od 2011 r. wymierzanie kar na podstawie ciągłych pomiarów wielkości emisji do powietrza ma być regulowane rozporządzeniem. Ukazał się bowiem projekt fakultatywnego (nieobowiązkowego) rozporządzenia do art. 306 ustawy – Prawo ochrony środowiska (POŚ). Jako, że Minister nie musiał (ale mógł) wydać rozporządzenia, jego projekt ukazał się dopiero niedawno. Uwagi do tego projektu można złożyć do 18.02.2010 r. na adres email: rozp306@gios.gov.pl, zachęcam wszystkich.
Projekt rozporządzenia dotyczy wymierzania kar na podstawie ciągłych pomiarów emisji do powietrza. Za pomiary ciągłe (wg tego projektu) uznaje się takie, które umożliwiają zapis wyników z częstotliwością nie mniejszą niż jedna minuta. Pomiary te muszą wykonywać wg rozporządzenia [1] podmioty eksploatujące następujące instalacje:
- spalania paliw
o łącznej nominalnej mocy cieplnej źródeł wprowadzonej w paliwie (z których gazy odlotowe są odprowadzane do powietrza wspólnym emitorem lub emitorem wieloprzewodowym) nie mniejszej niż 100 MW:kary, gdykary za jednogodzinne średnie wartości stężeń dwutlenku siarki, tlenków azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu i pyłu przekraczające dopuszczalne emisje (standardy) określone w pozwoleniu zintegrowanym;
- spalania odpadów:
kary, gdykary za średnie dobowe i trzydziestominutowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku siarki oraz tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu i tlenku węgla przekraczające dopuszczalne emisje (standardy) określone w pozwoleniu;
- współspalania odpadów:
kary, gdykary za średnie dobowe wartości stężeń pyłu, substancji organicznych w postaci gazów i par w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny, chlorowodoru, fluorowodoru, dwutlenku siarki oraz tlenku azotu i dwutlenku azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu i tlenku węgla przekraczające dopuszczalne emisje określone w pozwoleniu;
- podlegające standardom emisyjnym LZO (lotnych związków organicznych),
jeżeli spełnienie wymagań wynikających z tych przepisów wymaga stosowania urządzeń ograniczających wielkość emisji LZO i jeżeli z jednego emitora są wprowadzane do powietrza LZO w ilości nie mniejszej niż średnio 10 kg/h w przeliczeniu na emisję całkowitego węgla organicznego:kary, gdykary za jednogodzinne średnie wartości stężeń LZO w przeliczeniu na całkowity węgiel organiczny przekraczające dopuszczalne emisje LZO określone w pozwoleniu, z tym że w przypadku instalacji, w których prowadzi się proces powlekania nowych pojazdów, których zdolność produkcyjna wymaga zużycia LZO mniejszego niż 15 Mg/rok w ciągu roku, lub proces obróbki wykończeniowej nowych pojazdów, karę pieniężną nalicza się za wielkość emisji przekraczającą wielkość dopuszczalnej emisji, przyjmując za podstawę obliczeń piętnastominutowe średnie wartości stężeń LZO.
Uwaga: Administracyjne kary pieniężne w danym roku kalendarzowym za każdą substancję wprowadzaną do powietrza wymierza WIOŚ (w drodze decyzji). Naliczane są one za tylko za nadwyżkę w stosunku do wartości dopuszczonej w pozwoleniu, w wysokości 10-krotnej jednostkowej stawki opłaty za korzystanie ze środowiska (art. 298.1.1, art. 305.4, art., 309, art. 313 POŚ).
Poprzednie rozporządzenie (Dz. U. Nr 162/1998 r., poz. 1138) dotyczące naliczania kar w przypadku ciągłych pomiarów przestało obowiązywać 1.07.2003 r. Od tego czasu, pomimo braku odpowiedniego rozporządzenia, kary były i są nadal wymierzane, ale sposób ich naliczania jest niejednolity.
Zwracam uwagę, że w projekcie nowego rozporządzenia nie ma już wymogu naliczania administracyjnej kary pieniężnej za przekroczenie dopuszczalnej rocznej ilości substancji do powietrza, tak jak to miało miejsce w § 8 ust. 2 pkt 3 poprzedniego rozporządzenia.
Według projektu rozporządzenia ww. kary wymierzane będą, jeżeli nie zostanie spełniony co najmniej jeden z warunków uznawania standardów emisyjnych za dotrzymane, określonych w rozporządzeniu [2].
Podstawa prawna:
[1] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4 listopada 2008 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody – Dz. U. Nr 206, poz. 1291
[2] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji – (Dz. U. Nr 260/2005 r., poz. 2181, ze zm.)
Nowości | 4 komentarze »
Tagi: emisja, instalacje, kary, pomiary ciągłe, pomiary emisji, projekt, rozporządzenie, ustawa
Jeżeli podstawą do naliczenia kary mają być wartoci jedno godzinne to czemu służy zapis w RMŚ w sprawie standardów emisyjnych, tóry określa kiedy standard jest dotrzymany a kiedy nie. Są dwa kryteria oceny : wartości 48-godzinne i średnio miesięczne.Wszystkie systemy monitoringu ciągłego w Polsce są tak opracowane że generują dwa raporty j.w.
Dziękuję za słuszną uwagę. To ja w treści zrobiłam niewłaściwy skrót, bo to ma być sposób naliczenia kary, a nie warunek wymierzenia kary. Poprawiłam już i dopisałam na końcu zdanie, że podstawą prawną wymierzenia kary jest niespełnienie co najmniej jednego z warunków uznawania standardów emisyjnych za dotrzymane. W przypadku ciągłych pomiarów emisji ze spalania paliw będą to więc warunki określone w § 12 rozporządzenia w sprawie standardów emisyjnych z instalacji i wymienione w komentarzu.
Jest nowszy projekt – z 16.07.2010 r. http://www.mos.gov.pl/g2/big/2010_07/2ea1b2fadeb2ad6ae6d7514cff021375.pdf
W Dz. U. Nr 150/2011 r., poz. 894 zostało ogłoszone „Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie szczegółowych warunków wymierzania kar na podstawie pomiarów ciągłych oraz sposobów ustalania przekroczeń, w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza”, które wejdzie w życie 1.01.2012 r.