Zaświadczenie przy zakupie paliwa stałego gorszej jakości
Pytanie: W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw oraz ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1654) bardzo proszę o wyjaśnienie, co wg wprowadzanych ww. zapisów oznacza „instalacja spalania”.
Czy są to instalacje energetycznego spalania, o których mowa była w dotychczas obowiązującej ustawie? Czy została przygotowana definicja instalacji spalania dedykowana do zapisów nowych uregulowań? Czy są to instalacje spalania paliw wskazane w ust. 1 pkt 1 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. poz. 1169), ale innym poziomem mocy? Czy obowiązek uzyskania zaświadczenia, o którym mowa w art. 6b ust. 1 ustawy, dotyczy także np. huty lub odlewni? [P.M.]
Odpowiedź: Mając na uwadze wykładnię celowościową wprowadzenia w art. 6b ustawy [1] obowiązku dostarczenia zaświadczeń o prowadzeniu instalacji spalania paliw stałych ≥ 1 MW przy zakupie paliwa, które m.in. nie spełnia wymagań rozporządzenia [2] określonych dla instalacji < 1MW,
Ustawa [1] w art. 1 ust. 1 lit. b określa zasady kontroli paliw stosowanych w „instalacjach energetycznego spalania”, ale dotyczy jedynie lekkiego i ciężkiego oleju opałowego. Natomiast od 12.09.2018 r. obowiązują zmiany ustawy [1] wprowadzone przez ww. ustawę zmieniającą (Dz. U. z 2018 r. poz. 1654), które rozszerzyły w art. 1 ust. 2 ustawy [1] zakres obejmując kontrolą także paliwa stałe przeznaczone dla gospodarstw domowych i „instalacji spalania” < 1 MW, a więc już bez dookreślenia, że „energetycznego” spalania.
Art. 1. 1. Ustawa określa zasady:
1) organizacji i działania systemu monitorowania i kontrolowania jakości paliw przeznaczonych do stosowania:
b) w instalacjach energetycznego spalania (…)2. Ustawa określa także zasady kontrolowania jakości paliw stałych wprowadzanych do obrotu lub obejmowanych procedurą celną dopuszczenia do obrotu, jeżeli paliwa te przeznaczone są do użycia w:
1) gospodarstwach domowych;
2) instalacjach spalania o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW.
Natomiast wg dodanych definicji w art. 2 ustawy [1]:
Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
4a) paliwa stałe:
a) węgiel kamienny, brykiety lub pelety zawierające co najmniej 85% węgla kamiennego,
b) produkty w postaci stałej otrzymywane w procesie przeróbki termicznej węgla kamiennego lub węgla brunatnego przeznaczone do spalania,
c) biomasę pozyskaną z drzew i krzewów oraz biomasę roślinną z rolnictwa,
d) torf,
e) muły węglowe, flotokoncentraty,
f) węgiel brunatny,
g) dowolną mieszaninę paliw, o których mowa w lit. a–f, z dodatkiem lub bez dodatku innych substancji, zawierającą mniej niż 85% węgla kamiennego;
14a) wprowadzanie do obrotu paliw stałych – sprzedaż lub inną formę zbycia paliw stałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z przeznaczeniem, o którym mowa w art. 1 ust. 2;
Obowiązujące od 4.11.2018 r. rozporządzenie [2] określa wymagania jakościowe dla paliw stałych, ale nie wszystkich, bo tylko dla (a) węgla kamiennego, brykietów lub peletów zawierających co najmniej 85% węgla kamiennego, a także dla (b) produktów w postaci stałej otrzymywane w procesie przeróbki termicznej węgla kamiennego lub węgla brunatnego. Przy czym paliwo to musi spełniać wymagania tego rozporządzenia tylko wtedy, gdy jest wprowadzane do obrotu z przeznaczeniem dla gospodarstw domowych i „instalacji spalania” < 1 MW, co wynika nie z samego rozporządzenia lecz z delegacji ustawowej do jego wydania w art. 3a ust. 2 ustawy [1]:
Art. 3a.
2. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, wymagania jakościowe dla paliw stałych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4a lit. a i b, z przeznaczeniem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, oraz dopuszczalny poziom odchylenia od tych wymagań, biorąc pod uwagę stan wiedzy technicznej w tym zakresie wynikający z badań tych paliw, a także doświadczeń w ich stosowaniu, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeby poprawy jakości powietrza, w tym ograniczenia emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji.
Jeżeli paliwo stałe spełnia wymagania jakościowe rozporządzenia [2], to wprowadzający je do obrotu musi wystawić nabywcy świadectwo jakości wg wzoru z rozporządzenia [3], do czego zobowiązuje go art. 6c ustawy [1]:
Art. 6c. 1. Przedsiębiorca w momencie wprowadzania do obrotu paliwa stałego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4a lit. a i b, wystawia dokument potwierdzający spełnienie przez paliwo stałe wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3a ust. 2 [2], zwany dalej „świadectwem jakości”.
Ponadto, art. 7 ust. 7a ustawy [1] określa, jakie paliwo stałe zakazane jest do wprowadzania do obrotu z przeznaczeniem dla gospodarstw domowych i „instalacji spalania” < 1 MW:
7a. Zabrania się wprowadzania do obrotu paliw stałych:
1) o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4a lit. e i g;
2) (od 1.06.2020 r.) o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 4a lit. f;
3) niespełniających wymagań jakościowych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 3a ust. 2 [2];
4) niesortowanych;
5) dla których nie wystawiono wymaganego świadectwa jakości.
Dlatego w każdym przypadku, gdy paliwo stałe objęte jest ww. zakazem, nabywca obowiązany jest przekazać sprzedającemu odpowiednie zaświadczenie albo dokument, które potwierdzi, że paliwo nie będzie przeznaczone do spalania w gospodarstwach domowych lub w instalacjach < 1 MW. Jest to nowy obowiązek od 12.09.2018 r. określony w art. 6b ustawy [1]:
Art. 6b. 1. Podmiot, który nabywa paliwo stałe z przeznaczeniem innym niż określone w art. 1 ust. 2 przekazuje przedsiębiorcy wprowadzającemu do obrotu paliwo stałe, który wprowadza do obrotu również paliwo stałe z przeznaczeniem, o którym mowa w art. 1 ust. 2:
1) kopię zaświadczenia wystawionego przez organ określony w ust. 3 potwierdzającego prowadzenie przez podmiot, który nabywa paliwo stałe, instalacji spalania innej niż wskazana w art. 1 ust. 2 pkt 2 opalanej paliwem stałym albo
2) kopię dokumentu potwierdzającego prowadzenie działalności polegającej na sprzedaży paliwa stałego.2. Przedsiębiorca wprowadzający do obrotu paliwo stałe z przeznaczeniem, o którym mowa w art. 1 ust. 2, oraz z przeznaczeniem innym niż określone w art. 1 ust. 2 przechowuje kopie zaświadczeń i dokumentów, o których mowa w ust. 1, oraz kopie faktur VAT wystawionych na rzecz podmiotów, które nabyły paliwo stałe, przez okres 5, lat licząc od dnia ich przekazania.
3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest wydawane na wniosek prowadzącego instalację spalania inną niż wskazana w art. 1 ust. 2 pkt 2, opalaną paliwem stałym, przez organ ochrony środowiska, który wydał pozwolenie, o którym mowa w art. 181 ust. 1 pkt 1 albo 2 POŚ, albo przyjął zgłoszenie, o którym mowa w art. 152 ust. 1 tej ustawy.
4. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest ważne przez rok, licząc od dnia jego wystawienia.
Dodanie tego przepisu ma na celu uniemożliwienie nabywania stałego paliwa przez prowadzących spalanie w gospodarstwach domowych lub instalacjach o mocy poniżej 1 MW, jeżeli paliwo to nie jest dopuszczone przez ustawę [1] dla takiego stosowania.
Wymagane zaświadczenie potwierdzające prowadzenie przez podmiot instalacji spalania o nominalnej mocy cieplnej ≥ 1 MW (czyli instalacji innej niż wskazana w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy [1]) opalanej paliwem stałym, wystawia, zgodnie z przepisami działu VII k.p.a., organ ochrony środowiska (właściwy wg art. 378 POŚ starosta/prezydent miasta na prawach powiatu, marszałek województwa albo RDOŚ), który:
– wydał dla tej instalacji [5] pozwolenie zintegrowane (art. 181 ust. 1 POŚ), albo
– wydał dla tej instalacji pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza (art. 181 ust. 1 pkt 2 POŚ), albo
– przyjął zgłoszenie tej instalacji [6, 7] z uwagi na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza (art. 152 ust. 1 POŚ).
Uwaga. Złożenie wniosku o wydanie zaświadczenia podlega opłacie skarbowej – dla ww. zaświadczenia będzie to wg mnie 17 zł zgodnie z ust. 21 (Pozostałe zaświadczenia) części II załącznika do ustawy [9].
Podstawa prawna
[1] Ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2018 r. poz. 427, z późn. zm.)
[2] Rozporządzenie Ministra Energii z dnia 27 września 2018 r. w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych (Dz. U. poz. 1890)
[3] Rozporządzenie Ministra Energii z dnia 27 września 2018 r. w sprawie wzoru świadectwa jakości paliw stałych (Dz. U. poz. 1892)
[4] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (POŚ) (Dz. U. z 2018 r. poz. 799, z późn. zm.)
[5] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 sierpnia 2014 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz. U. poz. 1169)
[6] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie przypadków, w których wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z instalacji nie wymaga pozwolenia (Dz. U. poz. 881)
[7] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (Dz. U. poz. 880, z późn. zm.)
[8] Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.) (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, z późn. zm.)
[9] Ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1044, z późn. zm.)
Tematy powiązane
MCP – średnie źródła spalania paliw
Zgłoszenie instalacji energetycznych
Instalacja energetyczna czy inna
Nowości | 3 komentarze »
Tagi: paliwa stałe, pozwolenie, spalanie, zaświadczenie, zgłoszenie
Ministerstwo Energii
Najczęstsze pytania i odpowiedzi, m.in.:
„Art. 6b. 1 będzie miał zastosowanie przede wszystkim w sytuacji, gdy podmiot nabywający będzie chciał zakupić paliwo stałe niespełniające wymagań jakościowych, z przeznaczeniem innym niż dalsze wprowadzenie do obrotu dla gospodarstw domowych lub instalacji spalania o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW np. zasiarczone miały dla przemysłu cementowego lub zakup miałów o niskiej kaloryczności przez pośrednika celem dalszej dystrybucji dla zakładów przemysłowych.”
Od 29.06.2022 r. do 27.08.2022 r. nie trzeba stosować ww. rozporządzenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 1890) na mocy zwolnienia wynikającego z rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 27 czerwca 2022 r. w sprawie odstąpienia od stosowania wymagań określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych (Dz. U. poz. 1351).
Od 28.08.2022 r. do 26.10.2022 r. nie trzeba stosować ww. rozporządzenia (Dz. U. z 2018 r. poz. 1890) na mocy kolejnego zwolnienia wynikającego z rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 25 sierpnia 2022 r. w sprawie odstąpienia od stosowania wymagań określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie wymagań jakościowych dla paliw stałych (Dz. U. poz. 1786).