Właściwy organ do pozwolenia wodnoprawnego
Pytanie: Mam pytania z zakresu stosowania Prawa wodnego:
1. Który organ jest właściwy, marszałek województwa czy starosta, do wydania pozwolenia wodnoprawnego na podstawie art. 122 ust. 2 Prawa wodnego, w sytuacji gdy dyrektor rzgw wydał decyzję na podstawie art. 88l ust. 2?
2. Czy pozwolenie wodnoprawne, o którym mowa w art.122 ust.2, jest wymagane tylko w sytuacji, gdy dyrektor rzgw wyda obie decyzje, o których mowa w art.40 ust.3 i art.88l ust.2, czy wydanie jednej z nich jest wystarczające aby pozwolenie wodnoprawne było wymagalne?
[P.L.]
Odpowiedź: Wg art. 122 ust. 2 PW:
2. Pozwolenie wodnoprawne jest wymagane również na:
1) gromadzenie ścieków, a także innych materiałów, prowadzenie odzysku lub unieszkodliwianie odpadów,
2) wznoszenie obiektów budowlanych oraz wykonywanie innych robót,
3) wydobywanie kamienia, żwiru, piasku, innych materiałów oraz ich składowanie
– na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, jeżeli wydano decyzje, o których mowa w art. 40 ust. 3 i art. 88l ust. 2.
W takim przypadku pozwolenie wodnoprawne powinien wydać marszałek województwa, gdyż wyraźnie to reguluje art. 140 ust. 2 pkt 5 PW:
2. Marszałek województwa wydaje pozwolenie wodnoprawne: (…)
5) o których mowa w art. 122 ust. 2
Jedynie dla terenów zamkniętych – właściwy jest w niektórych przypadkach takich pozwoleń wodnoprawnych dyrektor RZGW (art. 140 ust. 2a PW).
Natomiast mam problem z odpowiedzią na drugie pytanie, gdyż w przepisie jest „art. 40 ust. 3 i art. 88l ust. 2″, co sugeruje, że powinny być obie decyzje:
– decyzja dyrektora RZGW z art. 40 ust. 3 PW, która dotyczy zwolnienia z zakazu określonego w art. 40 ust. 1 pkt 3:
3) lokalizowania na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią nowych przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, gromadzenia ścieków, odchodów zwierzęcych, środków chemicznych, a także innych materiałów, które mogą zanieczyścić wody, prowadzenia odzysku lub unieszkodliwiania odpadów, w tym w szczególności ich składowania
– decyzja dyrektora RZGW z art. 88l ust. 2 PW, która dotyczy zwolnienia z zakazu określonego w art. 88l ust. 1 na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią:
1) wykonywania urządzeń wodnych oraz budowy innych obiektów budowlanych;
2) sadzenia drzew lub krzewów, z wyjątkiem plantacji wiklinowych na potrzeby regulacji wód oraz roślinności stanowiącej element zabudowy biologicznej dolin rzecznych lub służącej do wzmacniania brzegów, obwałowań lub odsypisk;
3) zmiany ukształtowania terenu, składowania materiałów oraz wykonywania innych robót, z wyjątkiem robót związanych z regulacją lub utrzymywaniem wód oraz brzegu morskiego, a także utrzymywaniem, odbudową, rozbudową lub przebudową wałów przeciwpowodziowych wraz z obiektami związanymi z nimi funkcjonalnie.
Z powyższego jednak wynika, że gdyby literalnie czytać art. 122 ust. 2: „…o których mowa w art. 40 ust. 3 i art. 88l ust. 2”, czyli że wymagane są decyzje z obu artykułów: art. 40 i 88l, to pozwolenie wodnoprawne wymagane byłoby tylko w przypadku składowania (gromadzenia) materiałów. Nie wydaje się więc to logiczne, dlatego uważam, że ten przepis należy rozumieć jako „i/lub”, gdyż inaczej wymienione powyżej pozostałe przypadki (inne niż gromadzenie/ składowanie materiałów) nie miałyby zastosowania. Biorąc więc pod uwagę wykładnię celowościową tego przepisu (a nie literalną) uważam, że wystarczy jedna decyzja z art. 40 albo z art. 88l, aby już wymagane było pozwolenie wodnoprawne. Nie wiem jednak, czy tak wydane pozwolenie wodnoprawne nie będzie uznane za wydane z naruszeniem prawa, w którym wyraźnie jest „i”?
Podstawa prawna
[1] Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (PW) – Dz. U. z 2012 r. poz. 145
Pytania i odpowiedzi | 1 Komentarz »
Tagi: marszałek, pozwolenie, starosta, wodnoprawne
Doceniam Pani wiedzę z zakresu środowiska, jednakże Pani podejście do przepisów Prawa wodnego jest błędne i lepiej byłoby aby w tej dziedzinie nie udzielała Pani porad. Ich konsekwencje są bowiem opłakane.