Biomasa w handlu emisjami CO2
Od 2013 r. stosować będzie trzeba nowe przepisy dotyczące monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (EU ETS), a więc również stosować będzie trzeba dla potrzeb tego systemu nową definicję biomasy określoną w art. 3 rozporządzenia 601/2012/UE [2]:
20) „biomasa” oznacza ulegającą biodegradacji część produktów, odpadów i pozostałości pochodzenia biologicznego z rolnictwa (łącznie z substancjami roślinnymi i zwierzęcymi), leśnictwa i powiązanych działów przemysłu, w tym rybołówstwa i akwakultury, a także ulegającą biodegradacji część odpadów przemysłowych i miejskich; obejmuje ona biopłyny i biopaliwa;
przy czym biopłyny i biopaliwa dla potrzeb systemu EU ETS rozporządzenie [2] definiuje następująco:
21) „biopłyny” oznaczają ciekłe paliwa dla celów energetycznych, innych niż transport, w tym do wytwarzania energii elektrycznej oraz energii ciepła i chłodu, produkowane z biomasy;
22) „biopaliwa” oznaczają ciekłe lub gazowe paliwa dla transportu, produkowane z biomasy;
a wg art. 38 rozporządzenia [2]:
2. Współczynnik emisji dla biomasy wynosi 0.
Współczynnik emisji dla paliwa lub materiału mieszanego oblicza się i zgłasza jako wstępny współczynnik emisji wyznaczony zgodnie z art. 30, pomnożony przez wartość frakcji kopalnej paliwa lub materiału.3. Za biomasę nie uznaje się frakcji torfowych, ksylitowych i kopalnych w paliwach lub materiałach mieszanych. Współczynnik emisji dla paliwa lub materiału mieszanego oblicza się i zgłasza jako wstępny współczynnik emisji wyznaczony zgodnie z art. 30, pomnożony przez wartość frakcji kopalnej paliwa lub materiału.3. Za biomasę nie uznaje się frakcji torfowych, ksylitowych i kopalnych w paliwach lub materiałach mieszanych.
W rozporządzeniu [2] zastosowano definicję biomasy zgodną z definicjami „biomasa”, „biopłyny” i „biopaliwa” w art. 2 dyrektywy 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, ponieważ traktowanie preferencyjne w odniesieniu do zobowiązań umorzenia uprawnień na podstawie systemu EU ETS stanowi „system wsparcia” w rozumieniu art. 2 lit. k, a w konsekwencji wsparcie finansowe w rozumieniu art. 17 ust. 1 lit. c dyrektywy 2009/28/WE.
Dla wymienionych w UHE2 instalacji i operacji lotniczych, objętych systemem EU ETS, rozporządzenie [2] wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane od 2013 r. we wszystkich państwach członkowskich UE, a więc nie wymaga wdrożenia do przepisów krajowych.
Natomiast dotychczasowe przepisy decyzji 2007/589/WE, które są wdrożone do krajowego rozporządzenia [3], mają w dalszym ciągu zastosowanie do monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji mających miejsce przed dniem 1 stycznia 2013 r. oraz, w stosownych przypadkach, do danych dotyczących działalności prowadzonej przed tym terminem.
Biomasa dla potrzeb EU ETS w okresie do końca 2012 r. zdefiniowana jest w § 2 pkt 1
oraz w części F załącznika nr 1 do rozporządzeniu [3]:
§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) biomasie – rozumie się przez to niekopalny materiał organiczny ulegający biodegradacji, pochodzący z roślin, zwierząt i mikroorganizmów, a także produkty, produkty uboczne, pozostałości i odpady z działalności w rolnictwie, leśnictwie i z pokrewnych kategorii działalności przemysłowej, niekopalne i ulegające biodegradacji frakcje organiczne odpadów przemysłowych i komunalnych, w tym gazy i płyny odzyskiwane w procesie rozkładu niekopalnego i ulegającego biodegradacji materiału organicznego; wykaz materiałów uznawanych za biomasę jest określony w części F załącznika nr 1 do rozporządzenia; wskaźnik emisji biomasy wynosi zero [Mg CO2/TJ lub Mg lub m3];
Część F Wykaz materiałów uznawanych za biomasę neutralną pod względem CO2
1. Za biomasę, której przydzielony jest wskaźnik emisji CO2 wynoszący 0 [Mg CO2/TJ lub Mg lub m3], uznaje się:
1) Grupa 1: Rośliny i części roślin między innymi: słoma, siano i trawa, liście, drewno, korzenie, pnie, kora, rośliny uprawne, w tym kukurydza i pszenżyto;
2) Grupa 2: Odpady biomasy, produkty i produkty uboczne z biomasy między innymi: odpady przemysłowe drewna, w tym odpady z obróbki i przetwórstwa drewna, wytwarzanie przedmiotów i konstrukcji drewnianych oraz powstające przy wytwarzaniu materiałów drewnopochodnych, drewno poużytkowe, w tym produkty i materiały drewniane oraz poużytkowe produkty finalne i półprodukty przetwórstwa drzewnego, odpady na bazie drewna z przemysłu celulozowego, drzewne i drewnopochodne odpady przemysłu papierniczego, np. ług czarny, surowy olej talowy, olej talowy oraz olej smołowy z produkcji celulozy, pozostałości z leśnictwa, lignina z przetwarzania roślin zawierających lignocelulozę, mączka zwierzęca, rybna i spożywcza, tłuszcze, oleje i łój zwierzęcy, rybne i spożywcze, pierwotne (biomasowe) pozostałości przy produkcji żywności i napojów, oleje i tłuszcze jadalne; nawóz zwierzęcy, pozostałości roślin uprawnych, osady ściekowe, biogaz wytwarzany podczas procesów gnilnych, fermentacji lub gazyfikacji biomasy, szlam portowy i inne szlamy i osady wodne, gaz składowiskowy; węgiel drzewny;
3) Grupa 3: Frakcje biomasy z materiałów mieszanych między innymi: frakcja biomasy z ładunku zbieranego z powierzchni zbiorników wodnych w ramach ich utrzymywania, frakcja biomasy z pozostałości mieszanych pochodzących z produkcji żywności i napojów, frakcja biomasy z kompozytów zawierających drewno, frakcja biomasy z odpadów włókienniczych, frakcja biomasy z papieru, tektury i tektury wielowarstwowej, frakcja biomasy z odpadów komunalnych i przemysłowych, frakcja biomasy ługu siarczynowego zawierająca węgiel pochodzenia organicznego, frakcja biomasy z przetworzonych odpadów komunalnych i przemysłowych; frakcja biomasy z eteru etylowo-tert-butylowego (ETBE); frakcja biomasy z butanolu;
4) Grupa 4: Paliwa, których wszystkie składniki i produkty pośrednie zostały wyprodukowane z biomasy między innymi: bioetanol, biodiesel, eteryfikowany bioetanol, biometanol, bioeter dimetylowy, bioolej i biogaz.
2. Za biomasę nie uznaje się frakcji torfowych i frakcji skamielin wymienionych wyżej materiałów. Nie wymaga się stosowania procedur analitycznych wykazujących czystość materiałów zaliczonych do grup 1 i 2, chyba że domieszka innych materiałów lub paliw jest widoczna przy oglądzie lub wyczuwalna węchem.
Podstawa prawna
[1] Ustawa z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (UHE2) – Dz. U. Nr 122/2011 r., poz. 695
[2] Rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady – Dz. U. L 181/2012 r., str. 30
[3] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 września 2008 r. w sprawie sposobu monitorowania wielkości emisji substancji objętych wspólnotowym systemem handlu uprawnieniami do emisji – Dz. U. Nr 183/2008 r., poz. 1142
Tematy powiązane
Definicje biomasy
CO2 – sumowanie mocy
CO2 – będzie nowa ustawa
Emisja CO2 w sprawozdaniach
Handel uprawnieniami do emisji – projekty przydziału uprawnień
Nowości | 2 komentarze »
Tagi: biomasa, CO2, EU ETS, handel uprawnieniami, monitorowanie
Od 9.09.2015 r. obowiązuje UHE3:
Ustawa z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych – Dz. U. z 2015 r. poz. 1223
Od 23.01.2013 r. wg art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach:
„Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
6) biomasy w postaci:
a) odchodów podlegających przepisom rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego),
b) słomy,
c) innych, niebędących niebezpiecznymi, naturalnych substancji pochodzących z produkcji rolniczej lub leśnej
– wykorzystywanej w rolnictwie, leśnictwie lub do produkcji energii z takiej biomasy za pomocą procesów lub metod, które nie są szkodliwe dla środowiska ani nie stanowią zagrożenia dla życia i zdrowia ludzi”
W związku z powyższym biomasa spełniająca powyższe warunki nie wymaga prowadzenia w BDO ewidencji i sprawozdawczości odpadowej ani zezwolenia na przetwarzanie odpadów.