Opłaty za korzystanie ze środowiska w przypadku świadczenia usług
Pytanie: Mam pytanie odnośnie wyliczania opłaty za korzystanie ze środowiska. Czy opłacie podlegają klimatyzatory w pojazdach silnikowych? Czy traktowane jest to jako emisja niezorganizowana? Czy firma, która posiada na swoim wyposażeniu samochody wyposażone w klimatyzatory musi wyliczać opłatę za korzystanie że środowiska z ilości zużytego czynnika chłodniczego w tych samochodach, tak jak mam to miejsce w klimatyzatorach zainstalowanych w pomieszczeniach? Co w przypadku gdy samochody i zainstalowana w nich klimatyzacja serwisowane są w firmach zewnętrznych, które świadczą taką usługę na rzecz firmy, która jest posiadaczem samochodów? [A.W.]
Odpowiedź: Emisja powstała w czasie eksploatacji samochodów to emisja niezorganizowana i nie wymaga pozwolenia, ale wymaga uwzględnienia w opłatach za korzystanie ze środowiska w zakresie substancji wprowadzanych do powietrza objętych rozporządzeniem [2], dla których stawki na 2011 r. określa obwieszczenie [3].
Zużyty czynnik chłodniczy w klimatyzatorze to inaczej ilość tego czynnika wyemitowana do powietrza w wyniku np. nieszczelności klimatyzatora. Jeżeli jest to klimatyzator w samochodzie, to za emisję z takiego klimatyzatora opłatę za korzystanie ze środowiska tak samo jak za emisję ze spalania paliw w tym samochodzie ponosi korzystający z tego samochodu i wnosi wg zasad dla emisji z eksploatacji „urządzeń” określonych w art. 277 ust. 2 POŚ:
2. Opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji urządzeń, wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska.
gdyż wg definicji z art. 3 pkt 42 POŚ:
urządzenie – to niestacjonarne urządzenie techniczne, w tym środki transportu
Inaczej jest w przypadku pozostałej emisji, a więc też w przypadku emisji z klimatyzatorów zainstalowanych w pomieszczeniach, wówczas zastosowanie ma art. 277 ust. 1 POŚ:
1. Opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska.
Natomiast w przypadku, gdy samochody i zainstalowana w nich klimatyzacja serwisowane są w firmach zewnętrznych, które w swoich warsztatach (instalacjach) dokonują napraw i konserwacji, to moim zdaniem wykonujący usługę powinien wnieść opłatę za korzystanie ze środowiska za emisję powstałą w czasie takich usług, np. za emisję ze spalania paliw w silniku samochodu, z malowania pojazdu, a także za ubytki czynnika chłodniczego ale tylko te powstałe w czasie usługi, a nie w czasie eksploatacji. Mam jednak wątpliwość co do możliwości ustalenia danych dotyczących zużycia paliwa w warsztacie, chyba że jedynie na podstawie ilości paliwa zakupionego dla potrzeb warsztatu. Pozostaje też problem, dla jakich rodzajów silników (czy ktoś prowadzi ewidencję silników przyjętych do warsztatu pojazdów?) przyjąć ryczałtowe stawki opłatowe. Podobnie – czy jest możliwe określenie, jaka część ubytku czynnika chłodniczego powstała w czasie usługi, a jaka w czasie eksploatacji klimatyzatora?
Czy inna jest sytuacja w przypadku usługi serwisowej (albo innej) prowadzonej u klienta. W zakresie wytwarzanych odpadów powstałych w związku z usługą sprawa jest uregulowana ustawą o odpadach. Natomiast w przypadku opłat za emisję substancji do powietrza nie jest wyraźnie powiedziane, kto ją powinien ponieść – czy wykonujący usługę, czy ten, na terenie którego usługa jest wykonywana.
Może pomocne będą tu przepisy dotyczące sprawozdań tzw. PRTR do Krajowego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń, które zostały od 2011 r. uzupełnione o ust. 1a w art. 236b POŚ:
1a. W przypadku zlecania przez prowadzącego instalację, o którym mowa w ust. 1, usług związanych z eksploatacją instalacji innemu podmiotowi, w tym w zakresie świadczenia usług w zakresie budowy, rozbiórki, remontu instalacji, czyszczenia zbiorników lub urządzeń oraz sprzątania, konserwacji i napraw, usługobiorca przekazuje prowadzącemu instalację niezbędne informacje potrzebne do sporządzenia sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.
Z tego przepisu wynika jasno, że wykonujący usługę ma przekazać „niezbędne informacje”, a prowadzący instalację zlecający usługę uwzględnia odpowiednie dane w sprawozdaniu PRTR dotyczącym tej instalacji. Moim zdaniem nie wynika jednak z tego, kogo uważa się w przypadku usługi „u klienta” za „korzystającego ze środowiska”, a tym samym zobowiązanego do poniesienia opłaty za korzystanie ze środowiska w wyniku emisji substancji do powietrza powstałej w wyniku świadczenia usługi związanej z instalacją. Nie wiadomo też jak ma być, gdy usługa nie dotyczy instalacji.
Czy analogicznie jak w przypadku wytwarzania odpadów jest nim wykonujący usługę u klienta, ale bez możliwości zmiany tego w umowie?
Nie wynika też z tego przepisu, kto wielkość emisji substancji do powietrza powstałej w wyniku świadczenia usługi powinien uwzględnić w rocznym raporcie do KOBiZE.
Przykład. Szkoła zleca malowanie pomieszczeń firmie remontowej. Szkoła nie jest objęta sprawozdaniem PRTR, a więc firma remontowa nie musi jej podawać danych dotyczących rodzaju farb, ich składu i zużycia. Kto ma uiścić opłatę za emisję LZO podczas malowania szkoły i kto tę emisję ma wykazać w rocznym raporcie do KOBiZE?
Podstawa prawna
[1] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (POŚ) – Dz. U. Nr 25/2008 r., poz. 150, ze zm. – art. 3, 236b, 273-292
[2] Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 2008 r. w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska – Dz. U. Nr 196/2008 r., poz. 1217
[3] Obwieszczenie Ministra Środowiska z dnia 4 października 2010 r. w sprawie wysokości stawek opłat za korzystanie ze środowiska na rok 2011 – M.P. Nr 74/2010 r., poz. 945
Tematy powiązane
Za lata 2011 i 2012 opłaty za wprowadzanie gazów i pyłów do powietrza na dotychczasowych zasadach
Kiedy złożyć pierwszy raport do KOBiZE?
Definicja “instalacji” w przepisach o ochronie środowiska
Pytania i odpowiedzi | 6 komentarzy »
Tagi: klimatyzatory, KOBiZE, opłaty, PRTR, usługi
Witam
Nie do końca zgadzam się z Pani zdaniem, że z ust. 1a w art. 236b POŚ wynika jasno, że wykonujący usługę ma przekazać „niezbędne informacje”, a prowadzący instalację zlecający usługę uwzględnia odpowiednie dane w sprawozdaniu PRTR dotyczącym tej instalacji.
Powyższy przepis mówi, że: USŁUGOBIORCA przekazuje PROWADZĄCEMU INSTALACJĘ niezbędne informacje potrzebne do sporządzenia sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.
Usługobiorca to osoba dla której świadczona jest usługa (nie wykonujący usługę) czyli w tym przypadku prowadzący instalację. Czy oznacza to, że sam sobie ma przekazywać informacje potrzebne do sporządzenia sprawozdania, czy może należy traktować to jako pomyłkę ustawodawcy?
Pozdrawiam
Zgadzam się z moją imienniczką, że „usługobiorca” to ten kto korzysta z usługi „usługodawcy” czyli świadczącego usługę (wg ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej).
Nie zwróciłam na to uwagi, ale widać w Sejmie i Senacie też nie … Wygląda więc ten przepis na bubel prawny …
Odnośnie klimatyzacji i problemu kto powinien płacić z tego względu za korzystanie ze środowiska znalazłam na portalu klimatyzacja.pl takie stwierdzenie:
„Zgodnie z ustawą „Prawo ochrony środowiska”, za emisję odpowiedzialny jest użytkownik instalacji. W przypadku urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych -użytkownikiem instalacji najczęściej jest jej właściciel. Według wyjaśnień Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska, nie ma możliwości przeniesienia z użytkownika instalacji na firmę serwisową odpowiedzialności rozliczenia się z opłat za emisję. W każdym przypadku użytkownik instalacji powinien wykazać emisję czynnika chłodniczego w swoim sprawozdaniu oraz to on powinien zachować do ew. kontroli dowód uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska z tytułu emisji HCFC czy HFC.”
Na stronie MŚ 23.11.2011 r. została zamieszczona interpretacja – „Opinia dot. opłat za emisję do powietrza powstającą w związku z malowaniem dróg” – wg której opłatę ponosi wykonujący usługę malowania jezdni
Od 23.11.2016 r. roczny raport tzw. KOBiZE składa się zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 14 listopada 2016 r. w sprawie szczegółowego zakresu informacji zawartych w raporcie oraz sposobu jego wprowadzania do Krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. poz. 1877).
Teraz w Krajowej bazie jest jedno konto dla danego podmiotu dla wszystkich jego zakładów i dla emisji poza zakładem, z dostępem dla maksymalnie 10 użytkowników tego podmiotu.
Od 31.10.2022 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 26 października 2022 r. w sprawie szczegółowego zakresu informacji zawartych w raporcie oraz sposobu jego wprowadzania do Krajowej bazy o emisjach gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. poz. 2217).
Nie ma już ograniczenia do 10 użytkowników danego konta.
Według przepisów przejściowych – zachowują ważność dotychczasowy identyfikator (login) i hasło dostępu do Krajowej bazy.