Ostatnio coraz więcej mówi się o paliwie alternatywnym jako szansa energetycznego wykorzystania odpadów, a tym samym ograniczenia paliw kopalnych. Problemem jest jednak obecnie to, że takie paliwo w przepisach nadal traktowane jest jako odpady, a więc jego spalanie podlega rygorystycznym przepisom jak dla spalarni albo współspalarni odpadów.

Paliwo uzyskane z odpadów potocznie różnie jest nazywane:

• WDF (Waste Derived Fuels)
• SRF (Solid Recovered Fuels)
• odpady palne
• paliwo z odpadów
• paliwo odpadowe
• paliwo wtórne z odpadów

ale wg katalogu odpadów [1] jest to odpad o kodzie 19 12 10 – „Odpady palne (paliwo alternatywne)”.

Uznanie, że takie paliwo nie jest nadal odpadem, będzie możliwe dopiero po przygotowaniu stosownych propozycji przez CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny). W ślad za nimi zostaną wprowadzone nowe przepisy unijne a następnie krajowe określające m.in.:

a) standardy emisyjne,

b) wymogi dotyczące pomiarów emisji,

c) współczynniki zawartości „biomasy” niezbędne:

– do obliczenia emisji CO₂ dla instalacji objętych systemem handlu emisjami,
– do określenia „zielonej energii” w rozliczeniach energii uzyskanej z OZE,
– do określania poziomu preferencyjnych dopłat przy zakupie „zielonej energii”.

Na stronie Ministerstwa Środowiska zamieszczono wczoraj materiały konferencyjno/szkoleniowe dotyczące tego zagadnienia – polecam:

Co można nazwać paliwem alternatywnym?

Wykorzystanie paliw alternatywnych w energetyce zawodowej

Wstępne propozycje standardów w zakresie produkcji paliw alternatywnych

Podstawa prawna

[1] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów – Dz. U. Nr 112/2001, poz. 1206

Tematy powiązane

Alternative fuel (english version)
Opłata za korzystanie ze środowiska za emisję ze spalania biomasy
Czy brykiet z makulatury jest biomasą?
Czy nasze odpady selektywnie zebrane są palne?

Skomentuj...