Kiedy może być odmowa udzielenia zezwolenia na odzysk odpadów?
Pytanie: Chciałbym opisać pewną sytuację. Uzyskałem pozwolenie na użytkowanie obiektu (styczeń 2010) pod kątem zakładu przetwarzania odpadów. Decyzję tą poprzedziło wydanie warunków zabudowy, pozwolenia na budowę, oraz oczywiście decyzji środowiskowej. Niestety organ odmówił mi wydania zezwolenia na odzysk z uwagi na (jego zdaniem) niezgodność zamierzonego sposobu określonego (we wniosku) gospodarki odpadami ze sposobem określonym w planie gospodarki odpadami. Ta niezgodność nie została potwierdzona przez powołanych biegłych. Na dzień dzisiejszy SKO drugi raz rozpatruje moje odwołanie.
Moje pytanie brzmi: czy ma w tej sprawie zastosowanie art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej?
Zgodnie z art. 35 k.p.a. „Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca …”. Termin ten upłynął 7.06.2010 r. Wnioskodawca także nie otrzymał zawiadomienia wynikającego z art. 36 k.p.a.:
„§ 1. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 organ administracji publicznej obowiązany jest zawiadomić strony, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.
§ 2. Ten sam obowiązek ciąży na organie administracji publicznej również w przypadku zwłoki w załatwieniu sprawy z przyczyn niezależnych od organu”.
Mając na uwadze powyższe w świetle art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, stoję na stanowisku nabycia praw określonych we wniosku o wydanie pozwolenia na wytwarzanie odpadów z warunkami dotyczącymi odzysku i zbierania odpadów. Proszę o ocenę i ewentualną podpowiedź jak sobie z tym poradzić. [M.M.]
Odpowiedź:
Można wprost stosować art. 11 ust. 9 ustawy [1] (w brzmieniu wprowadzonym 10 kwietnia 2010 r. przez ustawę [2]), gdy w potwierdzeniu wpływu wniosku jest informacja, że jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie określonym w tym potwierdzeniu, to uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy.
Jeżeli w przedstawionym przypadku nie było takiego zapisu (podejrzewam, że nie było), to nie można stosować art. 11 ust. 9 ustawy [1], gdyż moim zdaniem ust. 9 należy czytać łącznie z ust. 4 tego artykułu:
Art. 11. 1. Właściwy organ jest obowiązany do załatwiania spraw przedsiębiorców bez zbędnej zwłoki.
(…)
4. Potwierdzenie zawiera:
1) wskazanie daty wpływu oraz terminu rozpatrzenia wniosku;
2) pouczenie o przysługujących przedsiębiorcy środkach odwoławczych;
3) informację o uprawnieniach wynikających z ust. 9.
(…)
8. Właściwy organ ma obowiązek poinformować o przedłużeniu terminu przed upływem terminu rozpatrzenia wniosku określonego w potwierdzeniu przyjęcia wniosku.
9. Jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy, chyba że przepisy ustaw odrębnych ze względu na nadrzędny interes publiczny stanowią inaczej.
Takimi odrębnymi przepisami są moim zdaniem art. 17 ust. 2, art. 26 ust. 1 i art. 28 ust. 1 UO zobowiązujące do posiadania decyzji administracyjnej, jaką jest pozwolenie na wytwarzanie odpadów i zezwolenie na odzysk, unieszkodliwianie i zbieranie odpadów. Nie zmienia tego fakt, że zgodnie z art. 31 UO w pozwoleniu na wytwarzanie odpadów można uwzględnić zezwolenie na odzysk, unieszkodliwianie i zbieranie odpadów.
Ponadto art. 75 ustawy [1] wyraźnie odsyła do UO:
Art. 75.1. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w przepisach:
(…)
12) ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach …
(…)
5. Organy zezwalające (…) oraz wszelkie warunki wykonywania działalności objętej zezwoleniami (…), a także zasady i tryb wydawania decyzji w sprawie zezwoleń (…) określają przepisy ustaw, o których mowa w ust. 1–4.
Natomiast w art. 29 UO są podane przypadki, kiedy zezwolenie nie może być wydane:
Art. 29.1. Właściwy organ odmówi wydania zezwolenia na odzysk, unieszkodliwianie, zbieranie lub transport odpadów, jeżeli zamierzony sposób gospodarki odpadami:
1) jest niezgodny z wymaganiami przepisów o odpadach,
2) mógłby powodować zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska,
3) jest niezgodny z planami gospodarki odpadami,
4) jest niezgodny z przepisami prawa miejscowego.
2. Właściwy organ odmówi wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie termicznego przekształcenia odpadów lub składowania odpadów, jeżeli kierownik spalarni odpadów lub innej instalacji, w której są termicznie przekształcane odpady niebezpieczne, albo kierownik składowiska odpadów nie posiadają świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie gospodarowania odpadami.
Właśnie na niezgodność z planem gospodarki odpadami powołuje się organ administracji odmawiający wydania decyzji, o której mowa w pytaniu. Jednak należy tu zwrócić uwagę na to, że ustawodawca jedynie dla składowiska odpadów wymaga uwzględnienia go „imiennie” w wojewódzkim planie gospodarki odpadami (art. 52 ust. 4 w UO):
Organ właściwy do wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów odmawia wydania pozwolenia na budowę składowiska odpadów, jeżeli budowa składowiska odpadów nie jest określona w wojewódzkim planie gospodarki odpadami.
Z powyższego wynika, że w innych przypadkach niż składowanie odpadów niezgodność z planem nie może polegać na tym, że dany rodzaj gospodarowania odpadami nie jest wpisany w planie z „imiennym” wskazaniem.
Natomiast niezgodność z planem moim zdaniem będzie wtedy, gdy w planie jest wyraźny zapis dotyczący zakazu prowadzenia danego rodzaju gospodarowania odpadami w konkretnym miejscu czy obszarze.
Podsumowując, jeżeli gospodarowanie odpadami ma polegać np. na ich spalaniu w danym miejscu, to uważam, że:
– zapis w planie o zakazie w danym miejscu prowadzenia spalarni jest powodem do odmowy udzielenia zezwolenia na taki odzysk/unieszkodliwianie odpadów,
– brak zapisu w planie, że w danym miejscu plan przewiduje prowadzenie spalarni, nie jest powodem do odmowy udzielenia zezwolenia na taki odzysk/unieszkodliwianie odpadów w tym miejscu (w myśl powiedzenia: co nie jest zabronione to jest dozwolone).
Podstawa prawna
[1] Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej – Dz. U. Nr 220/2010 r., poz. 1447, ze zm.
[2] Ustawa z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – Dz. U. Nr 47/2010 r., poz. 278
[3] Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (UO) – Dz. U. Nr 185/2010 r., poz. 1243, ze zm. – art. 17, 26, 28, 29, 31, 52
Pytania i odpowiedzi | 2 komentarze »
Tagi: niezgodność, odmowa, odpady, odzysk, plan, unieszkodliwianie, zbieranie, zezwolenie
Odpowiedź dotycząca stosowania art. 11 ust. 9 ustawy [1] budzi moje wątpliwości, ponieważ może prowadzić do wniosku, że jeżeli urzędnik nie dopełni obowiązku zawarcia w potwierdzeniu wpływu wniosku wymaganej prawnie informacji – pouczenia to mają wyłącznie zastosowanie przepisy o terminach określone w kpa. Oznacza to, że negatywne konsekwencje dla przedsiębiorcy nie obciążają organu, mimo, że dopuścił się on rażącego uchybienia. Czyżby to zadaniem przedsiębiorcy było sprawdzenie czy urzędnik nie dopuszcza się zaniedbania, bo inaczej wina za błędy urzędu spadnie na przedsiębiorcę. Sądzę, że nie taka była intencja ustawodawcy.
Oczywistym jest, że UO jest przepisem odrębnym w stosunku do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, ale ustawa o odpadach nie zawiera zapisu, że posiadanie zezwolenia – (pozwolenia?) stanowi nadrzędny interes publiczny. Rozszerzającej interpretacji prawa nie można w tym przypadku, moim zdaniem, zastosować, ponieważ wywołałoby to negatywne skutki (w tym finansowe) dla strony i swoboda działalności gospodarczej była by faktycznie ograniczona z winy organu.
W pełni podzielam pogląd wyrażony w pozostałej części odpowiedzi.
Moim zdaniem jeśli zachodzi niezgodność z planem gospodarki odpadami organ OŚ może odmówić wydania decyzji (chociaż, że z tego co pamiętam pgo nie są aktami prawa miejscowego, więc prawem powszechnie obowiązującym). Niezgodność musi jednak wynikać wprost z zapisów planu, np. zapis o zakazie realizacji kolejnych sortowni czy kompostowni na terenie gminy, a to nie zdarza się często. Art. 52 UO dotyczy z kolei zupełnie innej kwestii – nie decyzji zezwalających na prowadzenie działalności w zakresie gospodarki odpadami, odmowy wydania pozwolenia na budowę, więc nie można łączyć tych dwóch kwestii.